Jak wygląda narkoman na głodzie? Głód narkotykowy – objawy i leczenie

Głód narkotykowy to stan, który potrafi wstrząsnąć zarówno osobą uzależnioną, jak i jej bliskimi, wywołując skrajne emocje i poważne zmiany w zachowaniu. W artykule przybliżamy, jak wyglądają jego objawy i co dzieje się z organizmem w fazie odstawienia – od fizycznych reakcji po zmiany emocjonalne. Przedstawimy także czym jest współuzależnienie i co zrobić, aby wyjść z nałogu.

Głód narkotykowy — co to jest?

Głód narkotykowy to intensywne pragnienie ponownego zażycia substancji psychoaktywnej, któremu towarzyszy szereg dotkliwych objawów zarówno psychicznych, jak i fizycznych. Osoba uzależniona przeżywa wówczas silne cierpienie, które może złagodzić jedynie kolejna dawka narkotyku lub leki psychotropowe działające jako substytut. Niestety, to rozwiązanie jedynie przedłuża cykl uzależnienia, nie przynosząc trwałej poprawy ani ulgi.

Czym się charakteryzuje głód narkotyczny? Objawy głodu narkotykowego

Trudno na to pierwsze pytanie znaleźć jednoznaczną odpowiedź, ale pewne zbieżne cechy w wyglądzie i zachowaniu osoby uzależnionej od narkotyków mnożna znaleźć. Intensywne pragnienie zażycia narkotyku, nerwowe poszukiwania ludzi i miejsc, gdzie można je zdobyć, powodują takie zachowania jak: agresja, nerwowość, płaczliwość, aż do stanu rozpaczy, które to zachowania towarzyszą narkomanowi aż do chwili przyjęcia narkotyku.

Objawy głodu narkotykowego zależą od wielu czynników, takich jak rodzaj stosowanej substancji, długość trwania uzależnienia oraz indywidualne cechy organizmu danej osoby. Najczęściej pojawiające się to:

• intensywne pragnienie zażycia narkotyku;
• silne zaburzenia nastroju, takie jak nerwowość, lęk czy depresja;
• objawy somatyczne, takie jak drżenia, bóle mięśni, bóle głowy;
• problemy ze snem, objawiające się nadmierną sennością lub bezsennością.

Do tego często dochodzą także zaburzenia odżywiania, utrata apetytu, nudności, wymioty oraz nadmierne pocenie się. W skrajnych przypadkach mogą pojawić się halucynacje, psychozy, samookaleczenia, czy nawet myśli samobójcze. Jak widać objawy abstynencyjne są dla narkomana bardzo uciążliwe.

Jak wygląda narkoman na głodzie? Jak się zachowuje?

Osoba na głodzie narkotykowym często wygląda na wyczerpaną i niespokojną, a jej wygląd i zachowanie zdradzają poważne zmiany. Ruchy narkomana stają się niezborne, drżące, czasem wręcz gwałtowne, co wynika z intensywnego napięcia nerwowego. Widać też zmiany w źrenicach – mogą być nienaturalnie zwężone lub rozszerzone, zależnie od rodzaju narkotyków. Wyraz twarzy zdradza niepokój lub rozdrażnienie, a zaniedbany wygląd, z wyraźnym brakiem dbałości o higienę, jest częstym skutkiem odsunięcia się od codziennych obowiązków i nawyków. Od osoby uzależnionej może unosić się przykry zapach, będący efektem braku regularnej pielęgnacji oraz fizjologicznych skutków głodu narkotykowego.

W takim stanie uzależniony stopniowo traci kontrolę nad ilością przyjmowanych substancji, a desperacja prowadzi go do ciągłych prób zaspokojenia pragnienia, które dominuje nad wszystkimi innymi potrzebami.

Należy jednak pamiętać o tym, że uzależnienie narkotykowe wiąże się z ogromnym cierpieniem, które prowadzi nie tylko do utraty kontroli nad braniem narkotyków, ale rzutuje też praktycznie na utratę kontroli nad innym obszarami życia narkomana. Szczególnie dramatyczny jest obraz osoby na głodzie narkotykowym, która jest w stanie zrobić praktycznie wszystko, żeby zażyć kolejną dawkę i odczuć natychmiastową ulgę, jaką dają narkotyki czy inne substancje psychoaktywne.

Twoja droga ku lepszemu życiu – jak rozpoznać głód narkotykowy?

Głód narkotykowy u każdej osoby uzależnionej może wyglądać inaczej, zależny jest też od stopnia uzależnienia. O intensywności głodu świadczy desperacja, z jaką osoby uzależnione zdobywają środki na narkotyki, nierzadko ryzykując problemy z prawem. Narkoman usiłuje co jakiś czas samotnie walczyć z głodem narkotykowym, niestety prędzej czy później tę walkę przegrywa. Często niezbędna jest pomoc medyczna, dzięki której łatwiej jest wyjść z zatrucia narkotykowego, aby lepiej przygotować się do terapii. W niektórych przypadkach jest ona wręcz niezbędna.

---

---

Jak radzić sobie z głodem narkotycznym? Gdzie szukać pomocy?

Często koncentrujemy się na tym, jak prezentuje się osoba uzależniona w stanie głodu oraz na trudach związanych z odstawieniem narkotyków czy innych substancji psychoaktywnych. Problem uzależnienia jest jednak problemem o wiele głębszym, gdyż narkomania ma swoje pierwotne źródło w psychice. Dlatego też oprócz detoksykacji narkotykowej, niezbędne byłoby podjęcie przez narkomana leczenia uzależnienia narkotykowego. Dla tego celu służą stacjonarne ośrodki terapii uzależnień, w których najkrótszy okres terapii podstawowej trwa od około ośmiu tygodni do trzech miesięcy.

W wypadku stwierdzonej podwójnej diagnozy (oprócz uzależnienia narkotykowego może występować depresja, choroba afektywna dwubiegunowa, schizofrenia czy inne zaburzenia osobowości) terapia w ośrodkach długoterminowych trwa nawet do roku. Proces zdrowienia w tym wypadku jest mocno wydłużony, zależny też od rodzaju używanej substancji narkotycznej. Współpraca z terapeutami w tym okresie pozwala zrozumieć przyczyny uzależnienia i stworzyć nowe strategie radzenia sobie ze stresem i lękiem, zamiast jak dotychczas znieczulania się narkotykami.

Głód narkotykowy nie tylko wywołuje fizyczny ból, ale często również niebezpieczny dla zdrowia, a nawet życia narkomana. Dlatego tak ważne jest, aby osoba uzależniona rozpoczęła swoją drogę powrotu do zdrowia zaliczając profesjonalny detoks narkotykowy. Taki proces odtrucia organizmu dokonywany w warunkach szpitalnych pod okiem doświadczonych specjalistów pozwala bezpiecznie i jak najmniej boleśnie oczyścić organizm z narkotyków. Konieczne w trakcie detoksykacji jest zazwyczaj podawanie leków łagodzących objawy odstawienia narkotyków i przyspieszających ogólną regenerację organizmu.

Współuzależnienie osób bliskich

Kiedy mówimy o uzależnieniu od narkotyków, często możemy zaobserwować specyficzne zachowania u osób bliskich, które wręcz heroicznie i na ogół bezskutecznie próbują wyciągnąć bliskiego z uzależnienia narkotykowego. Często możemy też zaobserwować silne negatywne emocje skierowane w stronę narkomana. Jest to efekt współuzależnienia, czyli życia w permanentnym stresie wynikającym z obawy o los bliskiej osoby uzależnionej. Czasem bliscy podejrzewają wręcz, że narkoman celowo dręczy ich swoim zachowaniem, nie podejmując żadnych działań w kierunku podjęcia terapii i rozwiązania swoich problemów związanych z jego uzależnieniem.

W takim przypadku wskazane byłoby podjęcie terapii dla osób współuzależnionych. Terapia dla osób współuzależnionych może skutecznie pomóc w przezwyciężeniu lęków, poczucia winy i problemów emocjonalnych. Jest dedykowana partnerom, rodzicom, dzieciom – wszystkim, którzy przebywają w bezpośrednim otoczeniu osoby uzależnionej i wykazują typowe cechy współuzależnienia.

Leczenie uzależnienia od substancji psychoaktywnych w ośrodku terapeutycznym

Po odbyciu detoksykacji naturalnym krokiem powinna być podstawowa terapia poznawczo-behawioralna przeprowadzona w ośrodku do tego przeznaczonym. Tam w procesie terapii narkoman nabywa podstawową wiedzę na temat swojego uzależnienia, konfrontuje się poprzez zadania terapeutyczne z destrukcją, jaką niesie uzależnienie od narkotyków w różnych obszarach jego życia, uświadomienie sobie jak uzależnienie narkotykowe uniemożliwia mu realizację podstawowych ról życiowych i przeżywania wyższych wartości istotnych w życiu każdego człowieka.

W trakcie terapii narkoman poznaje również objawy głodu narkotykowego oraz buduje własne strategie radzenia sobie z głodami narkotykowymi. Proces terapii pod jej koniec pozwala na wyznaczenie sobie dalszej drogi terapii uzależnień po zakończeniu terapii stacjonarnej. Osoba uzależniona przed wyjściem z ośrodka ma też na ogół przygotowany plan obejmujący różne cele życiowe, których realizacja będzie nadawać jego życiu głębszy sens. Wskazany też będzie powrót do swoich pasji sprzed uzależnienia narkotykowego bądź poszukanie nowych wyzwań, które pomogą wracającemu do zdrowia narkomanowi w radzeniu sobie z ewentualnymi głodami narkotykowymi i do powrotu do normalnego życia. Wymaga to kompleksowego podejścia do życia i fachowej pomocy ze strony specjalistów.