W skrócie:
C2H5OH – alkohol etylowy – niszczy nie tylko wątrobę, serce czy nerki. Przede wszystkim uszkadza centralny układ nerwowy. Stąd biorą się: brak koordynacji ruchowej, problemy z mówieniem, problemy z prawidłową i adekwatną reakcją, problemy z widzenie.
Spożywanie alkoholu może skutkować pojawieniem się problemów z pamięcią.
Palimpsest, czyli inaczej luka pamięciowa, jest objawem, od którego rozpoczyna się tzw. faza ostrzegawcza choroby alkoholowej. Potocznie określa się ten moment jako „urwanie filmu”– człowiek może sprawiać wrażenie świadomego, nie traci przytomności, mimo to nie pamięta, co się z nim działo.
Dla fazy tej charakterystyczne jest powtarzanie się palimpsestów – nawet po wypiciu stosunkowo niewielkiej ilości alkoholu.
Palimpsest pojawia się na każdym etapie picia. Dotyczy on, zarówno osób z dużą tolerancją na alkohol, jak i tych z tak zwaną „słabą głową”. Spożywanie alkoholu w nadmiarze prowadzi do utraty świadomości i braku kontroli nad swoimi odruchami. Osoba taka nie jest w stanie zapanować nad swoim ciałem i umysłem. Nie pamięta, jakich czynów dopuściła się w czasie trwania palimpsestu. Bywa, iż są to działania przestępcze, jak również działania, których alkoholik nie miałby odwagi podjąć, będąc w stanie trzeźwości, np.: obnażanie się, uprawianie przypadkowego seksu w miejscach publicznych, okaleczenie się.
Pojawienie się palimpsestów dowodzi, iż w mózgu alkoholika następuje śmierć komórek mózgowych, zostaje zaburzona migracja neuronów oraz uszkodzone zostaje ciało modzelowate, móżdżek, zwoje podstawy, podwzgórze mózgowe oraz płaty czołowe.
Dr Bohdan Woronowicz – lekarz psychiatra, który terapią uzależnień zajmuje się od 45 lat, pisze:
„Palimpsest jest specyficznym zakłóceniem pamięci, charakterystycznym dla osób, które nałogowo spożywają napoje alkoholowe. Przejawia się w postaci braku zdolności do odtworzenia fragmentów zdarzeń, epizodów, czy konkretnych szczegółów, które wydarzały się w czasie spożywania alkoholu. Osoba, dotknięta tym schorzeniem, najczęściej nie pamięta wydarzeń, podczas których znajdowała się w stanie upojenia alkoholowego.
Palimpsesty to pierwszy sygnał ostrzegawczy, który świadczy o poważnym nadużywaniu napojów alkoholowych. Amnestyczne formy zatrucia alkoholowego zdarzają się u osób, które jednorazowo dostarczają do organizmu duże dawki alkoholu. Palimpsesty ujawniają się w początkowej fazie alkoholizmu i trwają do ostatniego stadium uzależnienia.
Termin ten został zaczerpnięty z badań psychiatrycznych oraz kryminologicznych. Pierwszy raz został użyty przez H. Lombrozo, w odniesieniu do ciężkich przestępstw, które były dokonywane po spożyciu alkoholu. Więźniowie nie pamiętali zdarzeń, które miały miejsce podczas trwania palimpsestów. Byli zszokowani tym, iż dokonywali wówczas zbrodni czy innych czynów karalnych.
Palimpsesty uznano za zaburzenie psychiczne dopiero w 1901 roku. Zostały opisane w dokładnym studium, traktującym na temat alkoholizmu autorstwa niejakiego K. Bonhoeffera”.
Bez względu na stadium alkoholizmu warto skorzystać z dostępnych form leczenia uzależnienia. Najbardziej kompetentni w sprawach leczenia alkoholizmu są odpowiednio przeszkoleni specjaliści terapii uzależnień.
Wiedza przeciętnego lekarza na temat choroby alkoholowej często jest niewystarczająca. Bywa, że nie rozpoznając uzależnienia, lekarz pomyli je z depresją czy nerwicą, przepisze środki uspokajające, które zamiast wspomóc leczenie, poskutkują nowym uzależnieniem.
W pierwszym etapie leczenia alkoholizmu można wspomóc się farmakoterapią. Dobre rezultaty daje zastosowanie leku o nazwie Naltrexone – pod ścisłą kontrolą lekarza współpracującego z Ośrodkiem Terapii Uzależnień.