Nikt nie planuje związania się z osobą uzależnioną od alkoholu. Marząc o przyszłej rodzinie, żadna kobieta nie marzy o życiu z alkoholikiem, o mierzeniu się ze skutkami jego picia i braniu za nie odpowiedzialności. Podobnie jest z mężczyznami – nikt nie planuje życia u boku alkoholiczki.
Współuzależnianie się jest procesem długofalowym, który często ma korzenie w rodzinach pierwotnych. Osoby współuzależnione nieświadomie powielają wzorce wyniesione z dzieciństwa, dają się oplatać sieci manipulacji i kłamstw – misternie tkanej przez pijących alkohol.
W skrócie:
Życie z osobą uzależnioną jest pasmem cierpień i poświęceń ze strony partnerki (partnera) oraz dzieci. Osoby współuzależnione przyjmują na siebie odpowiedzialność za picie alkoholika, za całą rodzinę, za codzienne funkcjonowanie wszystkich jej członków.
Osoba uzależniona pogrąża się w patologicznym piciu. Za swoje postępowanie obwinia najbliższych. Miłość małżeńska zostaje wystawiona na próbę. Żony alkoholików muszą mierzyć się z trudnymi sytuacjami, które wprost wynikają z alkoholizmu ich mężów. Przykre emocje na stałe wpisują się w życie kobiet i dzieci. Awantury i nieprzespane noce stają się normą.
Współuzależnienie to termin, którym nazwano utrwaloną formę funkcjonowania w długotrwałej, trudnej i niszczącej sytuacji związanej z patologicznymi zachowaniami uzależnionego partnera. Życie z alkoholikiem często wiąże się współuzależnienie.
Współuzależnienie może wystąpić w relacjach między członkami rodziny, przyjaciółmi czy współpracownikami.
Głównym problemem osoby współuzależnionej jest to, że przedkłada ona potrzeby alkoholika ponad swoje. Życie z uzależnionym przybiera postać patologicznego układu, który dla uwięzionych w nim staje się normą. Osoba współuzależniona nie dba o własne potrzeby, chcąc pomóc alkoholikowi, bierze na siebie jego obowiązki – wszystko w dobrej wierze, wszystko po to, żeby alkoholik mógł przestać pić. Tymczasem on wykorzystuje to i pije coraz więcej i coraz dłużej.
Współuzależnienie jest zaburzeniem adaptacyjnym dotykającym całą rodzinę alkoholika.
Do jego głównych symptomów należą:
Alkoholik jest człowiekiem chorym, który nie zdaje sobie sprawy ze swojej choroby. W codziennych relacjach doświadcza krytyki i potępienia. Broniąc się przed nimi, chowa się za murem mechanizmów choroby alkoholowej – nierzadko staje się arogancki i agresywny.
Podejmując rozmowę o leczeniu, dobrze jest aby osoba współuzależniona pozbyła się poczucia winy i odpowiedzialności za picie alkoholika. Nie powinna też skupiać się na ocenianiu alkoholika i moralizowaniu go. Należy mówić tylko o faktach – konkretnych sytuacjach – i związanych z nimi konsekwencjach.
W rozmowie powinna paść propozycja podjęcia terapii i deklaracja wsparcia.
Osoba współuzależniona również powinna udać się do specjalisty terapii uzależnień i współuzależnień, aby na nowo nauczyć się dbać o własne potrzeby i nie brać odpowiedzialności za picie partnera.
Zyskaj kontrolę nad swoim życiem już dziś! Rozpocznij swoją drogę do wolności od uzależnień. Nie czekaj, zacznij zmianę teraz!
Życie z alkoholikiem nie jest łatwe – wiąże się z wieloma przeciwnościami i wyzwaniami. Sam / sama musisz zdecydować o swojej gotowości do pozostania w takim związku i wspieraniu partnera w trudnych chwilach. Najlepszym rozwiązaniem jest skorzystanie terapii alkoholowej. Jeśli czujesz, że potrzebujesz pomocy, sprawdź pomoc dla rodzin alkoholików oraz terapia dla współuzależnionych.